Τούτον δε ουκ οίδαμεν πόθεν εστίν...

Ελ Γρέκο, το θαύμα του τυφλού, 1570

Ο Κύριος είπε όταν κάποτε θα ξανάρθω στην γη θα βρω άραγε καθόλου πίστη; Και προσθέτει ότι κατά τα έσχατα χρόνια θα είναι σπάνια η πίστη επί της γης. Ποιά είναι αυτή η πίστη; Είναι η πίστη στο θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού. Σε πολλούς χριστιανούς σήμερα διαφοροποιείται η πίστη (έχει γίνει υποκειμενική).
Έτσι συνέβη και τότε που ο Κύριος έκανε το θαύμα του τυφλού. Ο καθένας έλεγε ότι ήθελε. Άλλοι δεν πίστευαν στο θαύμα, άλλοι πιστεύανε αλλά φοβόντουσαν να το ομολογήσουν για να μην γίνουν αποσυνάγωγοι. Οι άρχοντες θέτουν στον πρώην τυφλό πολλά ερωτήματα για να αποφασίσουν αν είναι ή όχι θαύμα. Και φυσικά δεν το αποδέχονται. Ο μόνος που αποδέκτηκε το θαύμα ήταν ο ίδιος ο τυφλός. Όταν τον ξαναβρίσκει ο Χριστός τον ρωτάει. Πιστεύεις εις τον Υιό του Θεού ; Και εκείνος του απαντά. Ποιός είναι Κύριε για να τον πιστέψω;  Και ο Χριστός του λέει. Είναι αυτός που τον βλέπεις τώρα με τα μάτια σου και είναι αυτός που σου μιλάει αυτή την στιγμή. Και ο τυφλός απάντησε αληθινά Πιστεύω Κύριε.
Η αληθινή πίστη έχει σαν βασική προυπόθεση την ταπείνωση. Οι σημερινοί χριστιανοί έχοντας ελάχιστη ταπείνωση έχουνε κάνει επιλογές πίστης (πόσες φορές έχουμε ακούσει πιστεύω κατά τον τρόπο μου;...). Όταν όμως η πίστη δεν είναι αληθινή ο Θεός δεν την αφήνει να ευδοκιμήσει. Τρανταχτό παράδειγμα οι Εβραίοι. Οι Εβραίοι πίστευαν στον Μεσσία, πιστεύαν ότι κάποτε θα έρθει αλλά στο πρόσωπο του φορτώσανε τόσες πολλές υποθέσεις και προσδοκίες έτσι ώστε όταν ήρθε ο Χριστός δεν τον αποδέκτηκαν. Αυτοί οι άνθρωποι και τις γραφές μελετούσαν και γνωρίζανε τις προφητείες περί Μεσσίου. Για αυτό λοιπόν λένε στον πρώην τυφλό. Ημείς οίδαμεν ότι Μωυσεί λελάληκεν ο Θεός. Τούτον δε (τον Χριστό) ουκ οίδαμεν πόθεν εστίν. Εθελοτυφλούσανε γιατί ερμηνεύανε τον λόγο του Θεού βάσει των προσωπικών τους επιθυμιών (εθνικές βλέψεις και οικονομικές καταστάσεις). Έτσι αποδώσανε στον Μεσσία τον τίτλο του απελευθερωτή. Με λίγα λόγια πιστεύανε και πιστεύουν ακόμα ότι ο Μεσσίας θα τους δώσει εθνική κυριαρχία και ότι στο τέλος  θα φάνε με χρυσά κουτάλια. Μήπως και εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί έχουμε αυτή την πίστη των προσωπικών βλέψεων όπως τότε οι φαρισαίοι; Ας ταπεινώσουμε λοιπόν τον εαυτό μας έτσι ώστε να δούμε με καθαρά πνευματικά μάτια το θεανθρώπινο πρόσωπο του Μεσσία και να αναβοήσουμε και εμείς μαζί με τον πρώην τυφλό Πιστεύω Κύριε.