Εγεννήθη στή Χίο. Ὁ πατέρας του λεγόταν Παρασκευᾶς καί καταγόταν ἀπό τό Πιτυός. Ἡ μητέρα τοῦ λεγόταν Ἀγγεροῦ καί πέθανε πολύ σύντομα, ἀφήνοντας τόν Γεώργιο μόλις 18 μηνῶν. Ὁ πατέρας ξαναπαντρεύτηκε καί ἔτσι τό παιδί τό ἀνέθρεψε ἡ μητριά του. Μικρόν ἀκόμη τόν παρέδωσαν σ' ἕνα λεπτουργόν (ξυλογλύπτην) γιά νά μάθη τήν τέχνη. Ὁ τεχνίτης τόν πῆρε μαζί του σάν βοηθό στά Ψαρά, γιά νά φτιάξουν τό τέμπλο τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ἀπό κεῖ ἔφυγε κρυφά γιά τήν Καβάλα καί ἐκεῖ τόν συνέλαβαν σ' ἕνα κῆπο νά κλέβη. Γιά νά γλυτώση ἀναγκάστηκε νά ἐξωμόση καί πῆρε τό ὄνομα Ἀχμέτ. Στά 18 του χρόνια, ὅμως, γύρισε στή Χίο μετανοημένος καί κλαίγοντας ὡμολόγησε τόν Χριστό. Ὁ πατέρας του, γιά νά τόν προφυλάξη, τόν πῆγε στίς Κυδωνίες (Ἀϊβαλί) σέ μιά ἡλικιωμένη γυναῖκα. Σέ ἡλικία 22 χρόνων ἀρραβωνιάστηκε, ἀλλά ἐπειδή φιλονίκησε μέ τόν ἀδελφό τῆς κόρης, προδόθηκε σάν ἐξωμότης τοῦ Ἰσλαμισμοῦ καί κλείστηκε στή φυλακή ὅπου βασανιζόταν γιά 18 ἡμέρες. Στίς 25 Νοεμβρίου 1807 τό βράδυ καί ἐνῶ εἶχεν ἀποφασισθῆ ἡ ἐκτέλεσή του, οἱ ἱερεῖς καί ὁ λαός ἐτέλεσαν ἀγρυπνίαν "ὑπέρ ἐνισχύσεως καί ἐνδυναμώσεως τοῦ μάρτυρος".
Ἐν τῷ μεταξύ ὁ Γεώργιος εἶχεν ὁδηγηθεῖ στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου. Ἐκεῖ γιά τελευταία φορά τοῦ πρότειναν νά τουρκέψη καί ἐκεῖνος ἀρνήθηκε. Τότε τόν πυροβόλησαν στήν πλάτη καί κατόπιν τόν ἀποκεφάλισαν. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στίς 26 Νοεμβρίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'Ὁ Μάρτυς Γεώργιος ξίφει τήν κάραν τμηθείς, θεόθεν δεδόξασται, ἐν οὐρανῷ καί ἐν γῇ, τῆς Χίου τό σέμνωμα· ἄνω γάρ ἀφθαρσίας στέφει θείῳ ἐστέφθη, κάτω δέ θείοις ὕμνοις, παρ' ἀνθρώπων ὑμνεῖται· αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν.
Μεγαλυνάρια
Ἦχος γ'Ἔνδοξος ἐν μάρτυσιν ὁ κλεινός, Γεώργιος ὤφθη τοῖς ἀρχαίοις, σύ δ' ἐν τοῖς νῦν, Γεώργιε νέε, ὁμώνυμε ἐκείνῳ καί σύσκηνε, δι'ὅ σε τιμῶμεν ἅπαντες.
Ἦχος γ'Ἔνδοξος ἐν μάρτυσιν ὁ κλεινός, Γεώργιος ὤφθη τοῖς ἀρχαίοις, σύ δ' ἐν τοῖς νῦν, Γεώργιε νέε, ὁμώνυμε ἐκείνῳ καί σύσκηνε, δι'ὅ σε τιμῶμεν ἅπαντες.
Τούς μετ' εὐλαβείας τά ἱερά λείψανά σου Μάρτυς, προσκυνοῦντας ταῖς πρός Θεόν, ἱεραῖς πρεσβείαις φρουρῶν μή διαλίπῃς, Νεομαρτύρων κλέος, θεῖε Γεώργιε.
San Giorgio
Giovane falegname di Chios, apostata col nome di Ahmet, tornò alla fede cristiana e perciò fu decapitato nel 1807. Le reliquie deposte a Nisopula, nel golfo di Cidonia, furono disperse; dopo la Catastrofe del ’22, la teca che conteneva il capo è stata messa in salvo nel Museo Benakis di Atene.
πηγή κειμένου http://www.imchiou.gr
εικόνα από vatopaidi.wordpress
Nessun commento:
Posta un commento
Λόγου έλλειψης χρόνου ίσως δεν απαντήσουμε στα σχόλια σας. Να ξέρετε όμως ότι είναι πάντα καλοδεχούμενα και ότι πάντα τα διαβάζουμε. Ευχαριστούμε πάρα πολύ ! Per mancanza di tempo potremmo non rispondere ai vostri commenti. Dovete però sapere che i vostri commenti sono sempre benvenuti e che vengono letti sempre. Grazie mille !