Μπορεί όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες να λένε Λάρ'σα, Λάρ'σα σε είδα και λαχτάρ'σα, να υπάρχουν τα διάφορα ανέκδοτα τύπου οι καμήλες διαλέξανε την έρημο και οι Λαρισάιοι την Λάρισα γιατί οι καμήλες είχαν την τύχη να διαλέξουν πρώτες...Όμως η Λάρισα είναι μία πόλη που αν δεν την ζήσεις δεν μπορείς ούτε να την μάθεις ούτε να την αγαπήσεις. Μου ήρθε αμέσως στο μυαλό ο Ζαγοραίος με το περίφημο τραγούδι του της Λαρίσης το ποτάμι που το λένε Πηνειό....
Μερακλώσατε; Μήπως θέλετε να πάμε για "τσίπρα";
Χμ..ήπιαμε αρκετά. Τώρα μπορούμε να ακούσουμε το άσμα Όταν χορεύει ο λαρισαίος από τον Γιώργο Σαλαμπάση να γουστάρουμε !!!
Scherzi a parte ως γνήσιος Λαρισαίος ενθυμούμενος τα παιδικά μου χρόνια και τις διηγήσεις του πατέρα και του παππού μου για το πως ήταν αυτή η πόλη κάποτε και ειδικά επειδή αύριο γιορτάζει ο πολιούχος μας Άγιος Αχίλλιος κατάφερα και βρήκα κάτι φωτογραφίες από την Λάρισα του χθες και του σήμερα. Τις μοιράζομαι λοιπόν μαζί σας σε ένα virtual οδοιπορικό στην πρωτεύουσα του θεσσαλικού κάμπου.
Μητροπολιτικός ναός Αγ.Αχιλλίου στο λόφο του φρουρίου Chiesa di Sant'Achilio |
γέφυρα Αλκαζάρ ponte di Alkazar |
άλσος Αλκαζάρ giardini di Alkazar |
γέφυρα Αλκαζάρ τη νύχτα ponte Alkazar di notte |
αρχαίο θέατρο teatro antico |
αρχαίο θέατρο αφιερωμένο στον Διόνυσο 3ος αι.πΧ teatro antico dedicato a Dioniso 3o secolo aC |
φρούριο Λάρισας fortezza di Larissa |
άγαλμα της Νίκης στο φρούριο Λάρισας αφιερωμένο στη νίκη των Ελλήνων κατά των Ιταλών στο πόλεμο του 1940-41 statua della Vittoria nei pressi della fortezza |
το σύμβολο της Λάρισας il cavallo è il simbolo della città |
παλιά Λάρισα Larissa 18o sec. |
η παλιά γέφυρα του Πηνειού vecchio ponte del fiume Pinios |
με θέα τον Όλυμπο con vista sul monte Olimpo |
κρίμα που πήγαμε στην Β εθνική.... il simbolo della nostra squadra di calcio |
ποταμός Πηνειός fiume Pinios nella località Tempi |
το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Βησσαρίωνα, αρχιεπισκόπου Λαρίσης capella di San Visariona, arcivescovo di Larissa |
θεσσαλικός κάμπος padana thessalica |
Ωραία το ταξίδι αλλά μας άνοιξε την όρεξη.
Αν θέλετε μπορούμε να πάμε στην Φαλάνη για κεμπάπ πρόβειο
ή να φάμε μία παραδοσιακή κρεατόπιτα με άφθονη ρετσίνα Τυρνάβου (εγώ προσωπικά προτιμώ τις μπύρες). Μήπως προτιμάτε ένα σκεμπέ απογευματινό; (...είναι για λίγους)
καλή μας χώνεψη και χρόνια μας πολλά!!!
Δυό μερίδες ἀπ'τό πιάτο τῆς τελευταῖας φωτογραφίας παρακαλῶ! (..καί τόν Σαλμπάση,βεβαίως...) :-)
RispondiEliminaΧρόνια Πολλά για την πόλη σας αύριο :-)
RispondiEliminaΣας ευχόμαστε να την έχετε πάντα στην καρδιά σας και να βαστάτε γερά την πατρίδα μας εκεί στην ξενιτιά
Cummulus, μετά χαράς να σου έδινα και 10 μερίδες για πάρτη σου αλλά δυστυχώς στο Italy μόνο μακαρόνι και πίτσα..Και πάλι καλωσόρισες!!!
RispondiEliminaΧαμομηλάκι, μας συγκινεί το σχόλιο σου. Το χειρότερο δεν είναι η ξενιτιά αλλά η λησμονιά. Πολλά φιλιά!
όμορφη βόλτα,ακομα πιο ομορφα τα τσίπ'ρα και τα μεζεδάκια,επιφυλάσσομαι να τ'απολαυσω μετά απο κανα μήνα,όχι βέβαια στο καμινι της Λάρισας,αλλά στις ακρογιαλιές της Πιερίας:)
RispondiEliminaΚαλημέρα από Χαρτούμ...
Καλημέρα VAD και να είσαι καλά! Μας λείπουν τόσα και τόσα πράγματα που δύσκολα περιγράφονται σε μία ανάρτηση και εδώ είναι Ιταλία όχι Αμερική. Μάθαμε όμως να προσαρμοζόμαστε. Σου εύχομαι να κάνεις υπέροχες διακοπές...αναρρωτιέμαι..πως είναι η ζωή στο Χαρτοὐμ;
RispondiElimina