Μέγαν εύρατο εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον η οικουμένη, αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την δύναμιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος (Απολυτίκιο Αγίου Δημητρίου)

02 novembre 2013

Oὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.-Neanche se uno risuscitasse dai morti saranno persuasi».

Αύριο Κυριακή (03-11-2013) ο Όρθρος ξεκινάει στις 9.00 και η Θ.Λειτουργία στις 10.20.

Domani Domenica (03-11-2013) il Mattutino inizia alle ore 9.00 e la Divina Liturgia alle 10.20.


Ευαγγέλιον της Κυριακής.Λουκάς ΙΣΤ΄19-31
νθρωπος δέ τις ν πλούσιος, κα νεδιδύσκετο πορφύραν κα βύσσον εφραινόμενος καθ᾿ μέραν λαμπρς. Πτωχς δέ τις ν νόματι Λάζαρος, ς βέβλητο πρς τν πυλνα ατο λκωμένος, κα πιθυμν χορτασθναι π τν ψιχίων τν πιπτόντων π τς τραπέζης το πλουσίου· λλ κα ο κύνες ρχόμενοι πέλειχον τ λκη ατογένετο δ ποθανεν τν πτωχν κα πενεχθναι ατν π τν γγέλων ες τν κόλπον βραάμ· πέθανε δ κα πλούσιος κα τάφη. Κα ν τ δ πάρας τος φθαλμος ατο, πάρχων ν βασάνοις, ρ τν βραμ π μακρόθεν κα Λάζαρον ν τος κόλποις ατο. Κα ατς φωνήσας επε· Πάτερ βραάμ, λέησόν με κα πέμψον Λάζαρον να βάψ τ κρον το δακτύλου ατο δατος κα καταψύξ τν γλσσάν μου, τι δυνμαι ν τ φλογ ταύτ.
Επε δ βραάμ· τέκνον, μνήσθητι τι πέλαβες σ τ γαθά σου ν τ ζω σου, κα Λάζαρος μοίως τ κακά· νν δ δε παρακαλεται, σ δ δυνσαι· Κα π πσι τούτοις μεταξ μν κα μν χάσμα μέγα στήρικται, πως ο θέλοντες διαβναι νθεν πρς μς μ δύνωνται, μηδ ο κεθεν πρς μς διαπερσιν. Επε δέ· ρωτ ον σε, πάτερ, να πέμψς ατν ες τν οκον το πατρός μου· χω γρ πέντε δελφούς· πως διαμαρτύρηται ατος, να μ κα ατο λθωσιν ες τν τόπον τοτον τς βασάνου. Λέγει ατ βραάμ· χουσι Μωυσέα κα τος προφήτας· κουσάτωσαν ατν.  δ επεν· οχί, πάτερ βραάμ, λλ᾿ ἐάν τις π νεκρν πορευθ πρς ατούς, μετανοήσουσιν.Επε δ ατ· ε Μωυσέως κα τν προφητν οκ κούουσιν, οδ ἐάν τις κ νεκρν ναστ πεισθήσονται.
 
Vangelo di Domenica secondo Luca 16,19'31 
C'era un uomo ricco, che vestiva di porpora e di bisso e tutti i giorni banchettava lautamente. Un mendicante, di nome Lazzaro, giaceva alla sua porta, coperto di piaghe, bramoso di sfamarsi di quello che cadeva dalla mensa del ricco. Perfino i cani venivano a leccare le sue piaghe. Un giorno il povero morì e fu portato dagli angeli nel seno di Abramo. Morì anche il ricco e fu sepolto.Stando nell'inferno tra i tormenti, levò gli occhi e vide di lontano Abramo e Lazzaro accanto a lui.Allora gridando disse: Padre Abramo, abbi pietà di me e manda Lazzaro a intingere nell'acqua la punta del dito e bagnarmi la lingua, perché questa fiamma mi tortura.Ma Abramo rispose: Figlio, ricordati che hai ricevuto i tuoi beni durante la vita e Lazzaro parimenti i suoi mali; ora invece lui è consolato e tu sei in mezzo ai tormenti.Per di più, tra noi e voi è stabilito un grande abisso: coloro che di qui vogliono passare da voi non possono, né di costì si può attraversare fino a noi E quegli replicò: Allora, padre, ti prego di mandarlo a casa di mio padre,perché ho cinque fratelli. Li ammonisca, perché non vengano anch'essi in questo luogo di tormento.Ma Abramo rispose: Hanno Mosè e i Profeti; ascoltino loro. E lui: No, padre Abramo, ma se qualcuno dai morti andrà da loro, si ravvederanno.Abramo rispose: Se non ascoltano Mosè e i Profeti, neanche se uno risuscitasse dai morti saranno persuasi».

Nessun commento:

Posta un commento

Λόγου έλλειψης χρόνου ίσως δεν απαντήσουμε στα σχόλια σας. Να ξέρετε όμως ότι είναι πάντα καλοδεχούμενα και ότι πάντα τα διαβάζουμε. Ευχαριστούμε πάρα πολύ ! Per mancanza di tempo potremmo non rispondere ai vostri commenti. Dovete però sapere che i vostri commenti sono sempre benvenuti e che vengono letti sempre. Grazie mille !