Μέγαν εύρατο εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον η οικουμένη, αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την δύναμιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος (Απολυτίκιο Αγίου Δημητρίου)

31 maggio 2011

Palio Ferrara - 29 Maggio - Trionfo di San Giacomo

νικητές - vincitori
δείτε την πρώτη μας ανάρτηση σχετικά με το Palio της Φερράρας εδώ 
Qui leggerete il nostro post precedente in merito al Palio di Ferrara

Borgo San Giacomo in festa: è suo il Palio 2011; anzi fa doppietta visto che ha vinto anche il Palio delle Asine grazie a Don Pippo guidato dalla staffiere Luca Veronesi. Ma nel Palio dei cavalli, quello di S. Giorgio, il più importante, è arrivato il successo di Fogosu condotto da Francesco Caria detto Tremendo.

Η συνοικία San Giacomo γιορτάζει την νίκη της στις ιπποδρομίες που έληξαν προχθές 29 Μαίου στην Φερράρα. Η νίκη τους είναι μάλιστα διπλή αφού κερδίσανε και το Palio των γαιδουριών (ναι..!) χάρη στον Don Pippo με καβαλάρη τον Luca Veronesi. Μα στο Palio των αλόγων του S. Giorgio, το πιό σημαντικό, εστέφθη με επιτυχία το Fogosu με τον Francesco Caria γνωστό ως Tremendo.

(Nuova Ferrara)

Δείτε βίντεο / Video della corsa:
Iστορικά στοιχεία για την συνοικία San Giacomo / Un pò di storia sulla contrada di San Giacomo:

During the Middle Ages the territory of San Giacomo was called “Quartiere Alto”, a part of the city rich of architectonic works, that turned around Castel Tedaldo. Everything was erased by the first town planning act of the Governo Pontificio after the assignation of the dukedom in 1598. The construction of the fortress was possible just after the abolition of all the works in the zone, in addition to the incorporation of the river isle of Belvedere, where rose a “Delizia Estense”. But also the fortress was destructed in the half of IX century when the papal legates left Ferrara; this area was urbanized only during the XX century.
The village includes, besides, a wide peripheral zone of which also Mizzana is part. This last is an ancient village that began from the San Gabriele’s monastery on the north, near the gardens of Castellina and went on towards west; inside of this area there were San Matteo dei Crociferi’s Church and a lazaretto for reckless people.
The symbol of this Contrada is a white eagle drew over a background coloured with yellow and blue; this was also the original Este’s family’s coat of arms.

Nel medioevo il territorio di San Giacomo era detto Quartiere Alto, una parte vitale della città ricca di opere architettoniche, che ruotava attorno a Castel Tedaldo; tutto venne cancellato dal primo intervento urbanistico attuato dal Governo Pontificio dopo la devoluzione del Ducato avvenuta nel 1598. La costruzione della Fortezza richiese l’abbattimento di tutte le opere della zona, nonché l’inglobamento dell’isola fluviale di Belvedere, dove sorgeva una Delizia Estense. La Fortezza venne poi a sua volta distrutta verso la metà dell’800, quando i Legati Pontifici lasciarono Ferrara, lasciando una zona incolta (spianà) urbanizzata, poi, solo nel XX secolo.
Il borgo ingloba, inoltre, una vasta zona periferica comprendente anche Mizzana, antico borgo che iniziava presso il monastero di San Gabriele a Nord, vicino ai Giardini della Castellina e proseguiva verso occidente; entro quest’area vi erano la Chiesa di san Matteo dei Crociferi ed un lazzaretto per gli appestati. L’impresa della Contrada, sui colori giallo e blu, è l’Aquila Bianca stemma originario della Casa d’Este.

29 maggio 2011

The last emperor's mother: Aghia Ypomoni - Santa Pazienza

Helena Dragasi - Aghia Ypomoni
The mother of the last Emperor of Byzantium C.Paleologos
Elena Dragasi - Santa Ypomoni
Madre dell'ultimo Imperatore Bizantino C.Paleologo

Κοντάκιον - Kontakion
Υπομονής θεοστηρίκτου την ομώνυμον και βασιλίδων θεοσόφων την υπέρτιμον, την εκλάμψασαν ως άστρον εν Βυζαντίω και χορούς μοναζουσών καταπυρσεύσασαν, ταπεινώσεως βολαίς ανευφημήσωμεν, πόθω κράζοντες. Χαίροις, Μήτερ πανεύφημε.

Bearing the name of Godly-strengthened Patience, and the most-honored of the Godly-wise rulers, who shone as a star in Byzantium and blazing among the choirs of the monastics, with the rays of humility let us praise her, crying out fervently: Hail, O most-praised Mother.

 Portava il nome Pazienza, rinforzato da valore divino, e il nome dei sovrani più onorati, splendeva come una stella in Bisanzio, scintillava nei cori monastici con raggi di umiltà, elogiamo lei, la più celebrata Madre 

commemorated on/celebrata il 13 March and/e 29 May


English translation of Kontakion from http://full-of-grace-and-truth.blogspot.com. La traduzione in Italiano è libera.

Byzantium rediscovered (rolandcas chanel)



Δείτε λίγο δύο σχόλια θεατών από το youtube για το βίντεο αυτό:
  • I didn't know anything about Greece during the middle ages. Now I realize what a great civilization it had developed.
    We Gothics( German) have to show respect
  • Byzantium is one very important Key for Understanding the History of Religions and the World.

Byzantine Empire explained (lectures by a British professor discovered on youtube)

Ντοκυμαντέρ national geograpic για την Άλωση

28 maggio 2011

Οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν, πότε νύξ, πότε ἡμέρα...(Domenica del cieco)

Τυφλὸς γεννηθείς, ἐν τῷ ἰδίῳ λογισμῷ ἔλεγεν· Ἆρα ἐγώ, δι' ἁμαρτίας γονέων ἐγεννήθην ἀόμματος; Ἆρα ἐγώ, δι' ἀπιστίαν ἐθνῶν ἐγεννήθην εἰς ἔνδειξιν, οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν, πότε νύξ, πότε ἡμέρα, οὐκ εὐτονοῦσί μου οἱ πόδες τὰ τῶν λίθων προσκρούσματα· οὐ γὰρ εἶδον τὸν ἥλιον λάμποντα, οὐδὲ ἐν εἰκόνι τὸν ἐμὲ πλαστουργήσαντα, ἀλλὰ δέομαί σου, Χριστὲ ὁ Θεός. Ἐπίβλεψον ἐπ ἐμέ, καὶ ἐλέησόν με. (ιδιόμελον του εσπερινού)

Il cieco dalla nascita diceva a se stesso. Forse sono nato cieco per le colpe dei miei genitori? Forse sono nato cieco per l'infedeltà degli uomini ? Non sono capace di sapere quando fa giorno e quando fa notte, mi si feriscono i piedi urtando sui sassi per la strada. Non ho mai visto splendere il sole o non ho mai visto l'icona di chi mi ha creato, ma ti supplico Signore Cristo Dio, prendi cura ed abbi pieta di me. (idiomelon del vespro)


Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ, εὗρες ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς, καὶ ἔκθαμβοι γεγονότες οἱ Μαθηταί, ἐπηρώτων σε, λέγοντες· Διδάσκαλε, τίς ἥμαρτεν, οὗτος, ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; Σὺ δὲ Σωτήρ μου ἐβόας αὐτοῖς· Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν, οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ' ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ, ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με, ἃ οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. Καὶ ταῦτα εἰπών, πτύσας χαμαί, καὶ πηλὸν ποιήσας, ἐπέχρισας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, λέξας πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, νίψαι εἰς τοῦ Σιλωὰμ τὴν κολυμβήθραν, ὁ δέ, νιψάμενος, ὑγιὴς ἐγένετο, καὶ ἐβόα πρὸς σέ· Πιστεύω, Κύριε, καὶ προσεκύνησέ σοι. Διὸ βοῶμεν καὶ ἡμεῖς· Ἐλέησον ἡμᾶς. (δοξαστικόν του εσπερινού)

Τούτον δε ουκ οίδαμεν πόθεν εστίν...

Ελ Γρέκο, το θαύμα του τυφλού, 1570

Ο Κύριος είπε όταν κάποτε θα ξανάρθω στην γη θα βρω άραγε καθόλου πίστη; Και προσθέτει ότι κατά τα έσχατα χρόνια θα είναι σπάνια η πίστη επί της γης. Ποιά είναι αυτή η πίστη; Είναι η πίστη στο θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού. Σε πολλούς χριστιανούς σήμερα διαφοροποιείται η πίστη (έχει γίνει υποκειμενική).
Έτσι συνέβη και τότε που ο Κύριος έκανε το θαύμα του τυφλού. Ο καθένας έλεγε ότι ήθελε. Άλλοι δεν πίστευαν στο θαύμα, άλλοι πιστεύανε αλλά φοβόντουσαν να το ομολογήσουν για να μην γίνουν αποσυνάγωγοι. Οι άρχοντες θέτουν στον πρώην τυφλό πολλά ερωτήματα για να αποφασίσουν αν είναι ή όχι θαύμα. Και φυσικά δεν το αποδέχονται. Ο μόνος που αποδέκτηκε το θαύμα ήταν ο ίδιος ο τυφλός. Όταν τον ξαναβρίσκει ο Χριστός τον ρωτάει. Πιστεύεις εις τον Υιό του Θεού ; Και εκείνος του απαντά. Ποιός είναι Κύριε για να τον πιστέψω;  Και ο Χριστός του λέει. Είναι αυτός που τον βλέπεις τώρα με τα μάτια σου και είναι αυτός που σου μιλάει αυτή την στιγμή. Και ο τυφλός απάντησε αληθινά Πιστεύω Κύριε.
Η αληθινή πίστη έχει σαν βασική προυπόθεση την ταπείνωση. Οι σημερινοί χριστιανοί έχοντας ελάχιστη ταπείνωση έχουνε κάνει επιλογές πίστης (πόσες φορές έχουμε ακούσει πιστεύω κατά τον τρόπο μου;...). Όταν όμως η πίστη δεν είναι αληθινή ο Θεός δεν την αφήνει να ευδοκιμήσει. Τρανταχτό παράδειγμα οι Εβραίοι. Οι Εβραίοι πίστευαν στον Μεσσία, πιστεύαν ότι κάποτε θα έρθει αλλά στο πρόσωπο του φορτώσανε τόσες πολλές υποθέσεις και προσδοκίες έτσι ώστε όταν ήρθε ο Χριστός δεν τον αποδέκτηκαν. Αυτοί οι άνθρωποι και τις γραφές μελετούσαν και γνωρίζανε τις προφητείες περί Μεσσίου. Για αυτό λοιπόν λένε στον πρώην τυφλό. Ημείς οίδαμεν ότι Μωυσεί λελάληκεν ο Θεός. Τούτον δε (τον Χριστό) ουκ οίδαμεν πόθεν εστίν. Εθελοτυφλούσανε γιατί ερμηνεύανε τον λόγο του Θεού βάσει των προσωπικών τους επιθυμιών (εθνικές βλέψεις και οικονομικές καταστάσεις). Έτσι αποδώσανε στον Μεσσία τον τίτλο του απελευθερωτή. Με λίγα λόγια πιστεύανε και πιστεύουν ακόμα ότι ο Μεσσίας θα τους δώσει εθνική κυριαρχία και ότι στο τέλος  θα φάνε με χρυσά κουτάλια. Μήπως και εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί έχουμε αυτή την πίστη των προσωπικών βλέψεων όπως τότε οι φαρισαίοι; Ας ταπεινώσουμε λοιπόν τον εαυτό μας έτσι ώστε να δούμε με καθαρά πνευματικά μάτια το θεανθρώπινο πρόσωπο του Μεσσία και να αναβοήσουμε και εμείς μαζί με τον πρώην τυφλό Πιστεύω Κύριε.

Γής κι άν τόν κρατάς, δέν τόν έφαγες Άδη. Δέν πέθανε. Μαρμάρωσε. Κοιμάται. Θά ξυπνήσει. (Κ.Παλαμάς)


Καλῶς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσαρά τινα ὀφειλέται κοινῶς ἐσμὲν πάντες ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ τῆς πατρίδος, τρίτον δὲ ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ὡς χριστοῦ κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν χρεῶσταί ἐσμεν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου, πολλῷ μᾶλλον ὑπὲρ πάντων τούτων ἡμεῖς, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι. Ἐὰν διὰ τὰ ἐμὰ πλημμελήματα παραχωρήσῃ ὁ θεὸς τὴν νίκην τοῖς ἀσεβέσιν, ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ἁγίας, ἢν Χριστὸς ἐν τῷ οἰκείῳ αἵματι ἡμῖν ἐδωρήσατο, κινδυνεύομεν· ὅ ἐστι κεφάλαιον πάντων. Καὶ ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τις καὶ τὴν ψυχὴν ζημιωθῇ, τί τὸ ὄφελος; Δεύτερον πατρίδα περίφημον τοιούτως ὑστερούμεθα καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν. Τρίτον βασιλείαν τὴν ποτὲ μὲν περιφανῆ, νῦν δὲ τεταπεινωμένην καὶ ὠνειδισμένην καὶ ἐξουθενωμένην ἀπωλέσαμεν, καὶ ὑπὸ τοῦ τυράννου καὶ ἀσεβοῦς ἄρχεται. Τέταρτον δὲ καὶ φιλτάτων τέκνων καὶ συμβίων καὶ συγγενῶν ὑστερούμεθα.

(απόσπασμα από τον λόγο του αυτοκράτορα Κ.Παλαιολόγου της παραμονές της αλώσεως από τον ιστοριογράφο της άλωσης Φραντζή)


προσωπογραφία σύγχρονη του Κ.Παλαιολόγου δεν υπάρχει -
και πως να υπάρξει με την ροή των γεγονότων που
αντιμετώπισε. Ούτε νομίσματα με το όνομα του
δεν πρόλαβε να κόψει. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτή η λιθογραφία
του 19ου αι. τον αντιπροσωπεύει.
 
Τό δέ τήν Πόλιν σοι δούναι, ουτ' εμόν εστί ούτε άλλου τών κατοικούντων εν αυτή... Κοινή γάρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν καί ού φεισόμεθα τής ζωής ημών....Κ.Παλαιολόγος








ο ναός της του Θεού Σοφίας
Ήλιε μου ανάτειλε παντού σ' ούλον τόν κόσμο φέγγε κι έκτεινε τάς ακτίνας σου σ' όλη τήν οικουμένην κι εις τήν Κωνσταντινούπολιν, τήν πρώην φουμισμένην καί τώρα τήν τουρκόπολιν, δέν πρέπει πιό νά φέγγης..(κυπριακό μοιρολόι)

(Μοιρολόι για την Άλωση με τον Χρόνη Αηδονίδη) 

τα απομεινάρια μίας Αυτοκρατορίας

Γής κι άν τόν κρατάς, δέν τόν έφαγες Άδη. Δέν πέθανε. Μαρμάρωσε. Κοιμάται. Θά ξυπνήσει...Κ. Παλαμάς ( Η φλογέρα τού Βασιλιά )

Εις τους μάρτυρες της Αλώσεως


Χαίροις ἀσκητικῶν. Ἦχος πλ. Α΄
Δεῦτε μαρτυρικὴν ἀδελφοί,
μετ' ἐγκωμίων ἀνυμνήσωμεν φάλαγγα,
γενναίως ἀγωνισθεῖσαν, κατὰ βαρβάρων πολλῶν,
Κωνσταντίνου ταύτης προεξάρχοντος.
Στρατὸν γενναιότατον, ἱερώτατον σύνταγμα,
συνασπισμόν τε, ἀρραγῆ καὶ ἀνίκητον,
τὰ τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Γένους καυχήματα.
Μάρτυρας τῆς ἁλώσεως, χορείαν τὴν ἔνθεον,
τῆς Ἐκκλησίας τοὺς πρέσβεις, τοὺς δυνατῶς ἱκετεύοντας
Χριστὸν καταπέμψαι,
τῷ λαῷ Αὐτοῦ εἰρήνην, καὶ μέγα ἔλεος.

Χαίροις συναγωγὴ κραταιά,
καὶ Ἱερὰ καὶ τροπαιοῦχος παράταξις,
οἱ πύργοι τῆς εὐσεβείας, οἱ στρατιῶται Χριστοῦ,
οἱ στερροὶ ὁπλῖται καὶ ἀήττητοι.
Τὸν νοῦν εὐτονώτατοι, καὶ ψυχὴν ἀνδρειότατοι,
τῷ ὄντι θεῖοι, καὶ Θεῷ ποθεινότατοι,
χορὸς Ἅγιος καὶ θεόλεκτον σύστημα.
Μάρτυρες τῆς ἁλώσεως, σὺν Κωνσταντίνῳ
ἐν Βασιλίδι τῇ πόλει, στεφάνους δόξης δεξάμενοι.
Χριστὸν δυσωπεῖτε,
τῷ λαῷ Αὐτοῦ δοθῆναι, τὸ μέγα ἔλεος.

Χαίροις τροπαιοφόρος πληθύς,
ἡ ἐν πολέμοις ἀνδρικῶς ἀριστεύσασα,
ἀστέρες οἱ διελθόντες, διὰ βασάνων πολλῶν,
καὶ τὴν οἰκουμένην καταπλήξαντες.
Οἱ γῆν οὐρανώσαντες, καὶ τὰ πάντα φωτίσαντες,
οἱ ἐν τοῖς κόλποις, Ἀβραὰμ νῦν θαλπόμενοι,
καὶ χορεύοντες, σὺν Ἀγγέλων στρατεύμασι.
Μάρτυρες τῆς ἁλώσεως, τὰ ἄνθη τὰ πνέοντα,
ὀσμὴν βεβαίας ἐλπίδος, εἰς τὴν τοῦ Γένους ἀνάστασιν.
Χριστὸν δυσωπεῖτε,
τῷ λαῷ Αὐτοῦ δοθῆναι, τὸ μέγα ἔλεος

27 maggio 2011

Ανακοίνωση


οικουμενικον Πατριαρχειον
Ιερα Μητροπολισ Ιταλιασ και Μελιτησ
Ελληνικη Ορθοδοξοσ Ενορια αγιου Δημητριου μεγαλομαρτυροσ

ΑνακοινωσΗ

            Η 29 Μαϊου θεωρείται για τον απανταχού της γης Ελληνισμό η αποφράς ημέρα του. Εκείνη την ημέρα του μακρινού 1453, η Βασιλείδα των Πόλεων Κωνσταντινούπολη, έπεφτε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων. Εκείνη την ημέρα γράφονταν με κόκκινο μελάνι από αίμα, ο επίλογος μίας από τις σπουδαιότερες, μακροχρονιότερες και λαμπρότερες Αυτοκρατορίες που γνώρισε η ανθρώπινη Ιστορία, αυτής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μέσα από τον τραγικό εκείνο επίλογο θα ανοίξει μια άλλη σελίδα της ελληνικής και ευρωπαϊκής Ιστορίας. Για μεν την Ελλάδα έχουμε τις απαρχές του Νέου Ελληνισμού και για δε την Ευρώπη την λαμπρά Αναγέννησή της.
            Φέτος η ημερομηνία αυτή είναι ημέρα Κυριακή. Για το λόγο αυτό και μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας θα τελεσθεί μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών εκείνων που σαν εκείνη την ημέρα μέχρι τελευταίου υπεράσπισαν την ιδέα μιάς Αυτοκρατορίας, μιάς Πίστης και μιάς αξιοπρέπειας που θαύμασε ακόμη και ο κατακτητής και μαζί με αυτούς όλων εκείνων που μέσα στα χίλια χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χάρισαν στην ανθρωπότητα την Πίστη, τον πολιτισμό, το ήθος και το έθος.
            Σήμερα η επέτειος αυτή, ως ανάμνηση γεγονότων, είναι ιδιαίτερα σημαντική ώστε ούτε η φιλτάτη μας Ελλάδα και πατρίδα μας αλλά ούτε και ο Ελληνισμός που δρα και κινείτε έξω από τα όρια της, να μη θρηνήσει άλλες «αλώσεις».

Μετά πολλών ευχών
Αρχιμανδρίτης
Διονύσιος Ηρ. Παπαβασιλειου

Οδοί Αρχαίων Ελλήνων σε μία "λαική γωνιά" του Μιλάνου + η όαση τoυ Naviglio της Martesana


Γράφει η Yellrose

Την κόκκινη γραμμή του μετρό του Μιλάνου την ξέρω καλά. Τόσα χρόνια πάνω κάτω, πάνω κάτω, άλλαξε γραμμή στο Loreto ή στην Cadorna. Ξεχνιούνται αυτά; Λοιπόν, δεν ξέρω πως το θυμήθηκα αλλά στην περιοχή όπου υπάρχει η στάση της κόκκινης γραμμής Gorla, στο βόρειο Μιλάνο, υπάρχουν πολλοί δρόμοι με ονόματα Ελλήνων φιλοσόφων κλπ. Έχουμε Via Demostene, Via Erodoto, Via Isocrate, Via Privata Licurgo, Via Teocrito και ίσως να υπάρχουν και άλλες. Σημειωτέον, πρόκειται για "λαική συνοικία" όπου έχουν μαζευτεί πολλοί ξένοι. Στην περιοχή αυτή υπάρχει επίσης ένα ελληνικό εστιατόριο, το Μύκονος, που είναι σημαντικό attraction για τους Μιλανέζους. Όλοι το ξέρουν και όλοι το εγκωμιάζουν! To εστιατόριο, λίγο ακριβούτσικο με μενού κάπως "προσαρμοσμένο" στις τοπικές συνήθειες (όπως άλλωστε όλα τα ξένα εστιατόρια) βρίσκεται στο Naviglio της Μαρτεζάνας, ένα φανταστικό χώρο στην καρδιά του Μιλάνου που σε ξεκουράζει από το πολύ τσιμέντο. Κάτι είναι και αυτό!...

προς την ...Μύκονο (εστιατόριο)
Naviglio Martesana στο Μιλάνο, Gorla
πάλι Naviglio Martesana στο Μιλάνο, Gorla
εσωτερικό του Μύκονος

25 maggio 2011

Την δέησίν μου - La mia preghiera

αναλόγιο μονής Βατοπεδίου - analogion dal monastero di Vatopedi

Ένας υπέροχος ύμνος αφιερωμένος στην Παναγία μας του Γ. Κρητός το οποίο ερμηνεύει ο απόλυτος άρχοντας της βυζαντινής μουσικής Θ. Στανίτσας. Στο αργό αυτό μέλος μπορούμε να θαυμάσουμε την αξιοπιστία μουσικής του μεγάλου αυτού δασκάλου χωρίς υπερβολές και σκηνοβασίες σε άψογο πατριαρχικό ύφος.

Un inno meraviglioso dedicato alla Madonna. E' stato composto da Georgio da Creta ed è interpretato dal maestro assoluto della musica bizantina Th. Stanitsas. Si tratta di un inno lento dove possiamo ammirare lo stile patriarcale (Constantinopolita).

23 maggio 2011

Η Madonna di San Luca και φέτος επισκέπτεται την Bologna (28 Μαίου)

Madonna di San Luca
Santuario della Madonna di San Luca στους λόφους της Bologna
 

Η MADONNA TOY SAN LUCA ΚΑΙ ΦEΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΗΝ BOLOGNA
            Ενα από τα σπουδαιότερα και σημαντικότερα προσκυνήματα αφιερωμένα στην Θεοτόκο Μαρία βρίσκεται στην Bologna. Επάνω στους λόφους που περικλείουν την πόλη, στο στρατηγικότερο σημείο, υψώνεται ο περικαλέστατος Ναός που φυλάσσει την πολύτιμο εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας. Η ιστορία της χάνεται μέσα στον μύθο και την πραγματικότητα. Η παράδοση θέλει να προέρχεται από τα χέρια του Ευαγγελιστή Λουκά, από όπου και το όνομά της Παναγία του Αγίου Λουκά (Madonna di San Luca). Ένας έλληνας μοναχός, σύμφωνα πάντα με την ίδια παράδοση, που το όνομα του ήταν  Θεοκλής, λαμβάνει από τους ιερείς του ναού της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη, την θαυματουργό εικόνα μεταφέροντάς την στο Όρος της Επιφυλακής (Monte della Guardia), χωρίς να γνωρίζει την ακριβή του τοποθεσία. Φτάνοντας στην παλαιά Ρώμη, μαθαίνει ότι το όρος που ψάχνει βρίσκεται στην Bologna. Έτσι φτάνοντας στην Bologna αφιερώνει την εικόνα Της στην πόλη και στα 1160 κτίζεται και ο πρώτος ναός Της.
            Η άλλη εκδοχή, καί προφανώς η αληθέστερη, θέλει η εικόνα να έχει κλαπεί από την Αγιά Σοφιά από τους Γεννοβέζους. Αυτοί επιστρέφοντας περνούν από την Bologna, όπου και θα την ανταλλάξουν με τέσσερα βόδια. Όλα αυτά θα λάβουν χώρα γύρω στο 1206.
            Για δύο αιώνες ο λαός της πόλης ασταμάτητα τιμά την Παναγία του, όπου και θα την αναγνωρήσει, μαζί με τον πολιούχο της Άγιο Πετρώνιο, προστάτρια και υπερασπίτρια της πόλης.
            Το 1445 ένα αναπάντεχο γεγονός θα σηματοδοτήσει την οριστική επικράτηση της ευλάβειας των Μπολονιέζων προς την θαυματουργό Της εικόνα. Σύμφωνα με τα Χρονικά που βρίσκονται στα αρχεία της πόλης, καταρακτώδεις βροχές έπεφταν ασταμάτητα την άνοιξη εκείνου του έτους. Απειλούνταν ολόκληρη η σοδειά, που θα συνοδεύονταν από φοβερό λοιμό, που είδη βρίσκονταν πρό των πυλών, εξαιτίας των πολλών και μακροχρόνιων πολέμων. Τότε κάποιος ονόματι Graziolo Accorisi, συμβουλεύει την Γερουσία της πόλης να μεταφέρουν με λειτανία την Εικόνα Της στην πόλη. Στις 4 Ιουλίου του 1445 με μεγάλη λειτανία η Εικόνα της Παναγίας μπαίνει από την Πύλη της Saragozza στην Bologna και ο ήλιος λάμπει ξανά μετά από πολλούς μήνες. Έκτοτε και κάθε χρόνο με λειτανία η Παναγία επισκέπτεται την πόλη της κατά την εβδομάδα της Αναλήψεως. Μάλιστα αυτή η λειτανία είναι η μοναδική που πότε δεν σταμάτησε από τότε ούτε μια χρονιά, ακόμη και όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης θα απαγορεύσει κάθε δημόσια θρησκευτική εκδήλωση. Η τοπική παρόδοση θέλει ότι όταν η Παναγία περάσει την Πύλη της Saragozza πάντα ξεκινά να βρέχει. 

 Η MADONNA TOY SAN LUCA ΚΑΙ O NAOΣ ΜΑΣ
         Η Ενορία μας είναι στενά συνδεδεμένη με την τιμή στην Παναγία του San Luca. Το 2000 με την μεσολάβηση του Ρωμαιοκαθολικού Ιερέως Monsignor Juan Andrès Caniato ο ναός μας έλαβε σαν δώρο, από τον ναό Της, το μοναδικό ακριβή αντίγραφο της Εικόνα της. Από εκείνη την στιγμή, μαζί με τον προστάτη μας Άγιο Δημήτριο, είναι η Κυρία και Προστάτρια του Ναού μας. Κατά την ίδια χρονιά ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας κ. κ. Γεννάδιος, μαζί με τον π. Διονύσιο, συμμετείχαν για πρώτη φόρα στην ιστορία της πόλης στην μεγάλη λειτανία που ξεκινά από τον Καθεδρικό Ναό και τελειώνει στον ναό της (3 ώρες). ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 500.000 λαού συμμετέχουν σε αυτήν την λειτανία.  Έκτοτε κάθε χρόνο η Ενορία μας συμετέχει στην μεγάλη αυτή λειτανία και ο πάτηρ Διονύσιος είναι ο πρώτος ορθόδοξος κληρικός που λαμβάνει στους ώμους του την θαυματουργή εικόνα μετά το 1160, εντός των τειχών της πόλης. Το 2005 κατά την επίσκεψη του στην Bologna, ο Πατριάρχης μας κ. κ. Βαρθολομαίος, επισκέφθηκε τον Ναό της και προσευχήθηκε μπροστά στην χάρι Της. 

Το αντίγραφο της εικόνας που βρίσκεται στην εκκλησία μας

Αναφιώτικα - Anafiotika (ai piedi dell'Acropoli, Atene)


 Anafiotika, un' area pittoresca, suggestiva sotto l'Acropolis ad Atene. Un mondo dove il tempo si è fermato, è come essere su un'isola Greca...
Le foto sono dal bellissimo blog Logicon.